Ποτέ μα ποτέ δεν κατάλαβα όσους δηλώνουν Μaster ή Dom και παρ' όλα αυτά επιλέγουν μια vanilla για συνταξιδιώτη στο μονοπάτι της ζωής τους.
Είναι δυνατόν το ερωτικό κομμάτι να παίζει τόσο μηδαμινό ρόλο γι' αυτούς;
Αυτό το εντελώς έξω από την ψυχοσύνθεση τους (σύμφωνα βέβαια με το status που δηλώνουν οι ίδιοι) που βιώνουν στην καθημερινότητα τους επί χρόνια, μέσα από τον γάμο τους, δεν τους ασφυκτιά; Δεν τους μαραζώνει; Πως ένας Κυριαρχικός αποδέχεται ένα τόσο μεγάλο και μίζερο συμβιβασμό και μάλιστα για ένα μάκρος χρόνου που μπορεί να φτάσει έως και το τέλος της ζωής τους;
Από την άλλη, τι Master και τι Dom μπορεί να είναι κάποιος, και εν πάση περιπτώσει τι Κυριαρχική νοοτροπία και στάση ζωής, μπορεί να έχει/είναι η ακόλουθη συμπεριφορά;
Μέσα στον γάμο και με τη σύζυγο παρόν, αποδέχονται την καταπίεση των θέλω τους, αλλά όταν η σύζυγος απουσιάζει ή κοιμάται το παίζουν σούπερ ντούπερ μαστερς και έχουν και σκλάβα, η οποία φυσικά και να πεθαίνει δεν μπορεί να τους ενοχλήσει όταν βρίσκονται στο σπίτι, στα ψώνια, στις επισκέψεις κλπ κλπ κλπ
Που είναι η αυθεντικότητα πάνω σε αυτό και που η Κυριαρχικότητα;
Εντελώς άρρωστο, παράλογο και fake είναι κατά την γνώμη μου.
Κοροϊδεύουν (πρωτίστως) τον εαυτό τους, αλλά και τη σύζυγό τους και τον κοινωνικό - συγγενικό τους περίγυρο και την υ τους και το περιβάλλον της υ που γνωρίζει τη σχέση.
Φυσικά πάνω απ' όλα ο άνθρωπος, αλλά τι στο διάολο, δεν μπορεί κάποιος να έχει σταθερές και πάνω σ' αυτές να πορευτεί αγέρωχα και αρσενικά και να επιλέξει μια σύντροφο που να του κάνει, σε βαθμό τέτοιο που και η καθημερινότητα και ο ερωτισμός να είναι υπέρ της συμβίωσης και της συντροφικότητας και όχι κατά;
Γιατί Master σε γάμο με βανίλα και όχι Master σε γάμο με την σκλάβα του;
Γιατί Κυριαρχικός σε γάμο με βανίλα και όχι σε γάμο με την υποτακτική του;
Και τελικά τι κόλλημα είναι αυτό με τις ταμπέλες όταν το περιεχόμενο απέχει παρασάγγας; O καφενές του χωριού δεν μετατρέπεται σε Hard Rock Cafe, eπειδή θα βάλει στην πρόσωψη του μια επιγραφή νέον!
Είναι δυνατόν το ερωτικό κομμάτι να παίζει τόσο μηδαμινό ρόλο γι' αυτούς;
Αυτό το εντελώς έξω από την ψυχοσύνθεση τους (σύμφωνα βέβαια με το status που δηλώνουν οι ίδιοι) που βιώνουν στην καθημερινότητα τους επί χρόνια, μέσα από τον γάμο τους, δεν τους ασφυκτιά; Δεν τους μαραζώνει; Πως ένας Κυριαρχικός αποδέχεται ένα τόσο μεγάλο και μίζερο συμβιβασμό και μάλιστα για ένα μάκρος χρόνου που μπορεί να φτάσει έως και το τέλος της ζωής τους;
Από την άλλη, τι Master και τι Dom μπορεί να είναι κάποιος, και εν πάση περιπτώσει τι Κυριαρχική νοοτροπία και στάση ζωής, μπορεί να έχει/είναι η ακόλουθη συμπεριφορά;
Μέσα στον γάμο και με τη σύζυγο παρόν, αποδέχονται την καταπίεση των θέλω τους, αλλά όταν η σύζυγος απουσιάζει ή κοιμάται το παίζουν σούπερ ντούπερ μαστερς και έχουν και σκλάβα, η οποία φυσικά και να πεθαίνει δεν μπορεί να τους ενοχλήσει όταν βρίσκονται στο σπίτι, στα ψώνια, στις επισκέψεις κλπ κλπ κλπ
Που είναι η αυθεντικότητα πάνω σε αυτό και που η Κυριαρχικότητα;
Εντελώς άρρωστο, παράλογο και fake είναι κατά την γνώμη μου.
Κοροϊδεύουν (πρωτίστως) τον εαυτό τους, αλλά και τη σύζυγό τους και τον κοινωνικό - συγγενικό τους περίγυρο και την υ τους και το περιβάλλον της υ που γνωρίζει τη σχέση.
Φυσικά πάνω απ' όλα ο άνθρωπος, αλλά τι στο διάολο, δεν μπορεί κάποιος να έχει σταθερές και πάνω σ' αυτές να πορευτεί αγέρωχα και αρσενικά και να επιλέξει μια σύντροφο που να του κάνει, σε βαθμό τέτοιο που και η καθημερινότητα και ο ερωτισμός να είναι υπέρ της συμβίωσης και της συντροφικότητας και όχι κατά;
Γιατί Master σε γάμο με βανίλα και όχι Master σε γάμο με την σκλάβα του;
Γιατί Κυριαρχικός σε γάμο με βανίλα και όχι σε γάμο με την υποτακτική του;
Και τελικά τι κόλλημα είναι αυτό με τις ταμπέλες όταν το περιεχόμενο απέχει παρασάγγας; O καφενές του χωριού δεν μετατρέπεται σε Hard Rock Cafe, eπειδή θα βάλει στην πρόσωψη του μια επιγραφή νέον!
