............................................. "Οταν θέλεις να έχεις κάτι που ποτέ πριν δεν είχες, πρέπει να κάνεις κάτι που ποτέ πριν δεν έκανες" .............................................

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

KΥΡΙΑΡΧΙΑ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΣΕΞ 'ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΣΧΕΣΗ'. ΥΠΑΡΧΕΙ;



( Υπαρχει ολιγον εγκυος; )

Δεν ειναι λιγες οι γυναικες, αντιθετως αυξανονται με γοργους ρυθμους, που νιωθουν πως αυτο, και μονο αυτο το ειδος κυριαρχιας, επιθυμουν ή πως αυτο και μονο αυτο θελουν να βιωνουν μεσα στη σχεση τους.


Την κυριαρχια του αντρα μονο στο σεξ.

Περι ορεξεως κολοκυθοπιτα θα αναφωνησει ο ανυποψιαστος αναγνωστης ή θα το αντιμετωπισει επιδερμικα, συνεχιζοντας την πλανη του ή ακομα χειροτερα το βολεμα του.

Αν αναφερθουμε αποκλειστικα και μονο στο σεξ, ολα ή σχεδον ολα για να ακριβολογουμε, μπορουν με τον εναν ή τον αλλον τροπο να καλυπτουν ή να εξασφαλιστουν σε ενα σημαντικο ή ικανοποιητικο βαθμο, βασιζομενοι μονο στην ερωτικη λιμπιντο και την σαρκικη ηδονη
*φυσικα στο παραπανω, πρεπει να τονισθει, πως ΔΕΝ μπορει να υπαρχει πραγματικο βιωμα Κυριαρχικου σεξ, αν λειπει η εμπιστοσυνη, -ενα απο τα πλεον απαραιτητα συστατικα για το αφημα της γυναικας- και αν δεν εχει παψει να απασχολει το μυαλο της η εννοια της ασφαλειας.
Και τα δυο απαιτουν χρονο


Υπαρχει ομως, μπορει να υπαρξει, μονο σωματικο σεξ σε μια ερωτικη σχεση;

Μπορει να αποκοπει το σεξ απο την εννοια του ερωτισμου;

Σταματα την λειτουργια της ή πληρωνεται η σεξουαλικοτητα, ενθεν και ενθεν, μπορει να περιχαρακωθει μεσα σε καποιες ωρες της ημερας;

ΟΧΙ ΦΥΣΙΚΑ!

Ο ερωτισμος ειναι αλληλενδετος και απολυτα συνυφασμενος με την εννοια της σεξουαλικοτητας.

ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΟΠΕΙ Ή ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΘΕΙ ΣΕ ΧΡΟΝΙΚΑ ΠΛΑΙΣΙΑ Ή ΣΕ ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΑ ΟΡΙΑ!


Πως θα βιωθει το συνεχως παρακατω, το ολοενα και πιο βαθια, καταστασεις που απογειωνουν τη σχεση και εκτοξευουν τον ερωτισμο, -σε καθε περιπτωση δ ε ν τον τελματωνουν και δεν τον ρουτινιαζουν- οταν αυτη η κυριαρχια δεν ειναι γνησια;

Οταν δεν γενναται και δεν αναπαραγεται απο το μυαλο, τον χαρακτηρα και την συνολικη προσωπικοτητα του Κυριαρχου;


Αναμεσα στα πολλα αλλα, Κυριαρχια σημαινει εντολη και υποταγη σημαινει εκτελεση της.-

Πως χωρις την υποταγη στο ολο, θα βιωθει ο τοσο εντονος και ποικιλομορφος χρωματισμος του ερωτισμου, μεσα στα πλαισια ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ / υποταγης, οταν για παραδειγμα απουσιαζουν σε ανυποπτο χρονο, εντολες -λεκτικα ή αλλου τυπου 'sms - email κλπ ''γινε η πουτανα μου ΤΩΡΑ' ή οταν αυτο εκτελειται κατα το δοκουν (!) εκτος της πρακτικα σεξουαλικης πραξης;


Απο ποτε η σεξουαλικοτητα πηγαζει μονο απο το ριγος του κορμιου σ ενα αγγιγμα ή απο την εκρηξη των υγρων σε μια δυνατη διεισδυση;

Απο ποτε εχουν αποκοπει απο τον ερωτισμο η ματιά, η σκεψη, η δημιουργια επιθυμιας εκ του μηδενος, ο αυνανισμος, το φλερτ, το παιχνιδι...;

Απο ποτε εχουν διαχωρισθει απο τον ερωτισμο, λεξεις και εννοιες που καυλωνουν στο σεξ, οπως ισχυς, δυναμη, βια, εξαναγκασμος, ελεγχος, επιβολη...;

Απο ποτε απουσιαζει απο τον ερωτισμο το εγκεφαλικο σεξ; !!!

Πως μπορει να υποστηριχθει πως η Κυριαρχια/υποταγη ειναι κατι σωματικο και οχι καθαρα ουσιαστικο και βαθυ εγκεφαλικο συναισθημα ή 'εστω' απολυτα εγκεφαλικη λειτουργια;


Εν κατακλειδι, γιατι οι γυναικες φαινονται τοσο μπερδεμενες σε αυτο τον τομεα;

Ειναι οξυμωρο! Γιατι ακριβως φοβουνται (ή τους ξεβολευει) να βγουν απο τη ζωνη ανεσης τους, δηλαδη φοβουνται στο ολο, αυτο που ακριβως τις καυλωνει στο σεξ!

Φοβουνται την ουσια της Κυριαρχιας/υποταγης.

ΑΥΤΟΣ Ο ΦΟΒΟΣ ΟΜΩΣ, ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΚΑΙ ΦΕΡΝΕΙ ΑΡΝΗΣΗ, ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΑΥΤΗ Η ΑΡΝΗΣΗ ΑΠΑΛΕΙΦΕΙ ΚΑΙ ΕΞΑΝΕΜΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΥΛΑ!
Απο την αλλη γιατι υπαρχουν αντρες που εκδηλωνουν κυριαρχικοτητα μονο στο σεξ;

Περα απ' οτι καλυπτουν ή προσπαθουν να καλυψουν μεσα απ αυτο διαφορα κενα τους, γιατι ακριβως β ο λ ε υ ο ν τ α ι, σε αυτη την προσποιηση ή στο παιξιμο αυτου του ρολου.

ΑΛΙΜΟΝΟ! Ο ΕΡΩΤΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΡΟΥΟΣ. ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΗ!


Ειναι βαρυ και δυσκολο το μονοπατι της Κυριαρχιας.

Απαιτει σ τ α θ ε ρ ο τ η τ α.

Αξιωνει δυναμη χαρακτηρα και ισχυρη προσωπικοτητα.

Σε βροχες και σε λιακαδες.

Γνησια, αγερωχα, Α Ρ Σ Ε Ν Ι Κ Α.-


Ποια γυναικα θα νιωσει σιγουρια, ασφαλεια, προστατευτικοτητα, στηριξη, ενισχυση, συμπαρασταση κλπ, συστατικα τοσο μα τοσο απαραιτητα στην πορεια αλλα και στην εξελιξη μιας ερωτικης σχεσης, διπλα σε εναν αντρα που δεν εχει δυνατο χαρακτηρα, που δεν ειναι σταθερος, που η προσωπικοτητα του στο ο λ ο της, δεν ειναι αρκετει για να καλυψει και σκεπασει και τους δυο;
Τα ζευγαρια που απλα ζουν, ασχετως εντασης, μια σχεση με κινκυ σεξ, αργα ή γρηγορα καταληγουν με τον ανδρα υπερβαρο να πινει μπυρα και να διαβαζει εφημεριδα φορωντας τις παντοφλες του αδιαφορωντας για τις ουσιαστικες αναγκες της συντροφου του, και την γυναικα να μαγειρευει φορωντας μπικουτι και φορωντας την προχθεσινη ρομπα, αναπολωντας το σεξ και το παθος του παρελθοντος.

Α, που και που θα γαμηθουν και εκτος κρεβατιου!


Δεν ειναι ευκολος δρομος. Για καμια πλευρα.

Ειναι ομως ενας υπεροχος και ξεχωριστα ουσιαστικος ομορφος δρομος.

Ειναι επισης αδιαμφισβητητα ενας δρομος, που μ ο ν ο ενας μπορει να ηγηθει.

Αυτος δεν ειναι αλλος απο τον Κυριαρχο.
-

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ υποταγής ΑΠΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ! OI BΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΦΩΝΙΕΣ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ. ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΙΚΑ

Υποταγή ή Καταπίεση;

Είμαι υπέρμαχος της Ασύμμετρης σχέσης. Την θεωρώ την μόνη “φυσική” και ουσιαστική ερωτική σχέση.

Όμως, δεν θεωρώ πως αυτή η Ασυμμετρία πρέπει να ισχύει a priori, πόσο μάλλον αυτό να βασίζεται στο φύλο!

Αλίμονο. Τότε οι άνδρες θα είχαν στα χέρια τους τιμόνι ενός οχήματος που κανείς δεν γνωρίζει αν ξέρουν να το κουμαντάρουν, και οι γυναίκες θα ήταν έρμαια της τύχης. Μιας έρμης τύχης χωρίς κανένα εχέγγυο, όσο αυτό μπορεί να δοθεί, για την πορεία της σχέσης αλλά και την δική τους μέσα σε αυτή.

Σε αυτή την περίπτωση και τα δυο φύλα, θα ένιωθαν την καταπίεση και θα ήταν εσωτερική και μεγάλη.

Οι γυναίκες φοβούνται την υποταγή, γιατί φοβούνται την φύση τους ως προνόμιο, υποχρέωση και δικαίωμα της θηλυκής τους υπόστασης. Φοβούνται τη φύση τους, γιατί την αγνοούν. Την αγνοούν γιατί Α. οι δομές της κοινωνίας στην ανάπτυξή τους, οδήγησαν σε μια πολύ λανθάνουσα έννοια της ισότητας και της απελευθέρωσης και Β. στις προηγούμενες δεκαετίες οι γυναίκες πραγματικά καταπιέστηκαν μέσα σε ένα ρόλο που τις έπνιγε. Μέσα σε ηλίθιες και κομπλεξικές αρχές που τις στερούσαν την ελευθερία και με άντρες που δεν τις σέβονταν.

Να μην διαφεύγει στον αναγνώστη πως η υποταγή, είναι μια πράξη, (αν αυτή οριστεί ως πράξη) και μια επιλογή ελευθερίας και ανεξάρτητης έκφρασης. Αλλιώς στερείται παντελώς ουσίας και αυθεντικής ύπαρξης.

Κατά τον ίδιο τρόπο, οι άντρες φοβούνται την Κυριαρχία. Επειδή δηλαδή αγνοούν την αληθινή τους φύση και δεν έχουν γνωρίσει (οι περισσότεροι) ούτε έχουν νιώσει το αρχέγονο ένστικτο του κυνηγού, του προστάτη, του Αρσενικού...

Βολεμένοι και αυτοί, από την μια, σε ευκολίες που δήθεν τους προσφέρει η ισότητα των φύλων, και σε τάχα βολές που καθιερώθηκαν με την εξομοίωση, και από την άλλη, τυφλωμένοι σε μια στείρα και ηλίθια αντιπαράθεση με τις γυναίκες για τα προφανή!

Είναι βαθειά μου πεποίθηση πως κανένας ρόλος, ένθεν και ένθεν, δεν πρέπει να χαρίζεται, αλλά να κατακτάται. Ο άντρας πολιορκεί και όταν το αξίζει, κάνει την γυναίκα να παραδοθεί. Ο άντρας κυνηγά και η γυναίκα στον κατάλληλο θηρευτή, γίνεται το θήραμά του.

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

“Aγγισμα”



 Το περιμένεις
 νερό στα ξηρά σου χείλη
 αναριγείς στη προσμονή του
 ουρλιάζουν οι φωνές επιθυμίας

 στην έλλειψή του
 χαράζει στο κορμί σου το ανεκπλήρωτο
 όταν στην θέση σου αναπνέεις
 τις ανάσες που σου έδωσε χθες

 σ’ αγγίζει και χάνονται οι στιγμές
 το χαμόγελο ανθίζει
 δεν έχει σημασία τι θ’ ακολουθήσει
 αρκεί να έρθει

 παραδομένη στην έκσταση
 σε ανείπωτους δρόμους ηδονής
 πέρα από σύνορα γνωστά
 το άγγιγμά του σε οδηγεί

 παράδοση εγκεφαλική
 παράδοση ερωτική
 αναμονή τρελή
 σε ότι έρθει, σε ότι φέρει

 σ’ αγγίζει, σε κοιτά
 ντρέπεσαι, μα δεν διστάζεις
 ό,τι σου ορίσει θα κάνεις
 σημάδια στο κορμί

 πόνος που δεν πονά
 ταπείνωση εξύψωσης
 χρησιμοποίηση αξίας
 αντίληψη της θέσης σου, ξανά

 ο χρόνος τρέχει μα οι στιγμές ακίνητες
 μια λέξη απαγγέλλεται απ το στόμα σου
 κι άλλο, κι άλλο…

 Σας ικετεύω κι άλλο

Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

“απομακρύνεσαι κι όλο ζυγώνεις”



 κι όμως ψάχνεις
 ψάχνεις να ανακαλύψεις
 τι σε τραβά αγριεμένα
 τι σε φέρνει εδώ

 τι σε μεταμορφώνει σε πεταλούδα
 που γυρνά γύρω από το φως
 φωτίζοντας αθέατες ρωγμές
 η όψη σου θυμώνει

 περνάει τις γρίλιες η επιρροή Του
 η σκέψη σου περιπλανιέται στην ισχύ Του
 ζεσταίνει τις παγωμένες νύχτες σου
 ντροπή σαν ξυπνάς, Τον σκέφτεσαι

 και απομακρύνεσαι
 κρύβεσαι στο σκοτάδι σου
 με μάτια να γυαλίζουν
 γάτα που σκιάζεται

 το δωμάτιο γυρίζει
 το κινητό στο χέρι
 τα μάτια διαβάζουν
 το χέρι τρέμει

 μυαλό που πάλλεται
 ψάχνεις να βρεις
 σθένος και λογική
 να σε φρενάρουν

 η δύναμη χρειάζεται
 το λογικό δεν έχει γνώμη
 η θέση σου στο πάτωμα
 κι εκεί θα γονατίσεις

 θα κλάψεις με λυγμούς
 γιατί αδούλωτη “ανήκες”
 προσπάθησες μα το μυαλό είναι λυτό
 τα δάκρυα σου θα πλύνουν τα πόδια

 Αυτού που θα γίνει ο Κύριος σου



Χαμογελάς...


Σαν σε αγγίζω ικανοποιημένος, χάνεσαι

 σε μονοπάτια αδιάβατα μυαλού
 χαράζοντας στιγμές που θαρρούσες απόρθητες
 απόλαυση και τέρψη το χάδι της παλάμης μου

 γονάτισες αγνοώντας, μα ακολούθησες
 σαν έτοιμη για θυσία
 κι όμως άκουγες το μέσα σου
 στις σιωπές που για καιρό σου έκλειναν σφιχτά το στόμα

 θλιμμένα δένδρα άνθισαν
 το χειροκρότημα ακούστηκε σαν έπεσε η αυλαία
 οι μελαγχολικές κραυγές έγιναν χαμόγελα
 το γράμμα αποχαιρετισμού στις κακές αναμνήσεις γράφτηκε

 το πάτωμα καθάρισε απ τα αποτσίγαρα
 οι στάχτες έφυγαν
 το δωμάτιο δεν είναι πια έρημο
 το κερί δεν τρεμοσβήνει

 οι αισθήσεις ζωντάνεψαν
 τα δάκρυα που κυλούν είναι πλέον ηδονής
 φωτίστηκε το μέλλον
 οι άλογοι περίπατοι σε μοναχικά μονοπάτια έληξαν

 χαμογελάς…

Πέμπτη 10 Μαΐου 2012

Από το σκοτάδι προς το φως...



Θέλεις να φύγεις από το σκοτάδι,
 θέλεις να προβάλλει μπρος σου η λάμψη,
 εσωτερική αναζήτηση χρόνων,
 θέλεις να σε βγάλει κάποιος στο φως...

 Κινείσαι καιρό σε μισοσκότεινους διάδρομους,
 ψάχνεις προθάλαμο, διέξοδο στο φως,
 ψηλαφίζεις με τα δάχτυλα σου,
 αναζητάς έστω μια ανταύγεια...

 αναλώθηκες σε σκοτεινιές,
 έφθαρες την ψυχή σου,
 πήρες κι έδωσες, μα ήταν τίποτα,
 "νεκρό" κορμί σε κατανάλωση,
 νισάφι η θολούρα, θέλεις το φως...

 τα χέρια σου πληγώνονται,
 απογοητεύεσαι, κουράζεσαι,
 αποκαρδιώνεσαι, απελπίζεσαι,
 κι όμως ξέρεις ότι το θέλεις...

 και προσπαθείς να βρεις παράθυρο,
 σκοντάφτεις, πέφτεις, χτυπάς,
 πονάς, σέρνεσαι, σηκώνεσαι,
 συνεχίζεις αθάρρευτα, δειλά...

 διστάζεις, λιγοψυχείς, φοβάσαι,
 κι όμως το νιώθεις,
 θέλεις το λούσιμό του,
 να γευτείς την ακτινοβολία του,
 να γεμίσεις απ' αυτήν...

 Αυτή είναι η λαχτάρα σου,
 αυτή κι η λύτρωσή σου,
 η απαλλαγή απ' το σκοτάδι
 το βγάλσιμό σου στο φως...

 κι όσο αργείς η δίοδος στενεύει,
 το δωμάτιο γίνεται μικρό, σε πνίγει,
 το στέγαστρό του σε σιμώνει
 θαρρείς θα πέσει επάνω σου...

 Ακούς τα βήματά Του,
 ζυγώνει, έρχεται, σε πλησιάζει,
 πιάνει το χέρι σου σφιχτά και σε σηκώνει,
 νιώθεις την ένωση αδιάρρηκτη...

 αργά βήματα, σταθερά,
 δύσκολος δρόμος, κοντοστέκεσαι,
 αλλά σε οδηγεί στο φως,
 το αισθάνεσαι και συνεχίζεις...

 Αυτός θα σε βγάλει εκεί,
 θα στο φανερώσει, θα στο μάθει,
 όμως εσύ, πρέπει να κλείσεις πίσω σου,
 τον δρόμο προς το σκοτάδι...

 ΟΡΙΣΤΙΚΑ.

Δρόμος προς την Ιθάκη



Αναζητήστε άνθρωπο, μα μην μένετε στο γυναίκα. Ψάξτε και βρείτε, ανακαλύψτε το θηλυκό εκείνο, που τα χείλη της είναι ερμητικά κλειστά κι αρνούνται την κάθε λέξη στους αναλφάβητους της ηδονής και στους ανάξιους κόλακες.

Διδάξτε την και πρόσφερε της την ηδονή απλόχερα και ποικιλόμορφα, με τρόπους που τα χείλη της τελικά θα προφέρουν το 'Κύριε μου', και θα νιώθει όστρακο που ανοίγει, λουλούδι που ανθίζει, χρυσαλλίδα που μετατρέπεται σε πεταλούδα...

Βρείτε το λευκό χαρτί της και γεμιστέ το με χρώματα και λέξεις που είναι κάθε τι άλλο από κενές περιεχομένου και στείρα επανάληψη του γνωστού.

Ταξιδέψτε την στην άβυσσο που οριοθετούν το μυαλό και τα κορμιά σας.

Βγάλτε την σε ανοιχτα πελάγη που τα κύματα θα είναι ηδονές και συναισθήματα που δεν κυνηγάτε αλλά που σας καταδιώκουν.

Λιώστε την μέσα στη ζεστή του μυαλού σας, ξανά και ξανά και ξανά σε μια ατελείωτη, πρωτόγνωρη και ιδιαίτερη διαδικασία.

Πάρτε την όπως. όπου και όσο θέλετε χωρίς φραγμούς και όρια.

Κυλήστε την άφοβα σε δρόμους αμαρτίας και σοκάκια εντόνων συγκινήσεων, γίνετε ξεκάθαρα ο ηγέτης της πορείας σας...

Μην ζητάτε να κάνει, κάντε την και ορίστε της να κάνει.

Και να είστε εκεί, σφιχτή αγκαλιά που θα εξαφανίζει φόβους και θα συντρίβει ανασφάλειες, φώλια που μέσα της θα κρύβεται από κάθε δυστυχία...

Τότε, θα έχετε δημιουργήσει την Ιθάκη σας, και θα είστε στον δρόμο προς αυτήν...

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Διαπραγμάτευση (!) περί ορίων, στο D/s και M/s


Διάβασα σ' ένα blog που πραγματεύεται τον χώρο του BDSM ένα κείμενο περί διαπραγμάτευσης πριν το κολλάρο κλπ

Ανάμεσα στα άλλα, έγραφε:

"Kατά την διαπραγμάτευση μιας σχέσης BDSM, τα όρια της σχέσης θα πρέπει να ειπωθούν. Τι θα γίνει και τι δεν θα γίνει" (!)

"Διαπραγματεύσεις πρέπει να γίνονται ακόμα και για τα πιο απλά πράγματα..."
(!)

"...πρέπει να περιλαμβάνει και την συζήτηση των προσωπικών ορίων"

Πιστεύω πως, πέρα από την απαραίτητη συμβατότητα στο ανθρώπινο πεδίο, που πρέπει αρχικά να εξεταστεί, δεν υπάρχει σοβαρή συζήτηση για τα όρια της υ, που δέχεται να μπει σε M/s σχέση.

Και αυτό γιατί:

Α. Πως και από που γνωρίζει η υ τα όρια της, και ιδίως σε ένα TPE πλαίσιο Μ/s, πριν καν μπει σε αυτό ;

Β. Μήπως δεν είναι το ζητούμενο των περισσοτέρων υ, με το βίωμα της ασύμμετρης σχέσης, ακριβώς το να ανακαλύψουν αρχικά, και στην συνέχεια το να σπάσουν - ξεπεράσουν τα όρια τους;

Γ. Μήπως δεν είναι στα κύρια χαρακτηριστικά του M/s, το να εισέρχεται ο Κ βαθιά, ολοένα και πιο βαθιά στο μέσα της υ; Να εισχωρεί σε εσωτερικά επίπεδα που η υ πριν ξεκινήσει αυτό το ταξίδι δεν γνώριζε, αλλά και σε αρκετές περιπτώσεις, ούτε που φαντάζονταν;

Δ. Μήπως, κάποιες φορές, αυτό που η υ έχει ουσιαστική ανάγκη, δεν είναι, το να υπερκεράσει την συναίνεση της ο Κ της, ακόμα και να "αδιαφορήσει" γι' αυτή, για να την προχωρήσει πιο πέρα; Να της γκρεμίσει τοίχους που την εμποδίζουν, να της κόψει δεσμά που την περιορίζουν, να την ελευθερώσει;

Ε. Μήπως δεν υπάρχουν περιπτώσεις υ, που οι φόβοι και οι αδυναμίες τους, επαναλαμβάνω και τονίζω, κάποιες φορές και σε κάποιες υ, φεύγουν μόνο παρεμβατικά; (και χρησιμοποιώ ήπιο όρο).

Ζ. Μήπως μπαίνοντας σε ένα πλαίσιο εκπαίδευσης M/s η υ, αυτό που πραγματικά επιθυμεί, ακόμα και ας το αρνείται, δεν είναι η φυγή από την ζώνη άνεσής της; Μήπως κάποιες φορές αυτό δεν επιτυγχάνεται με επιβολή και διάρρηξη των ορίων της;

Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

Ταπείνωση και Εξευτελισμός στο D/s και M/s, αλλά και άλλα...


Σε μια από τις μακρές συζητήσεις που είχα με σκλάβα (πολλά χρόνια στον χώρο και σε Μ/s πλαίσιο), ανάμεσα στις πολλές ερωτήσεις που μου απηύθυνε, ήταν και η παρακάτω:

“αναρωτιιεμαι Κυριε, αν η χρηση των επιθετων απο Τον Κ προς την σκλάβα (αχρηστη, ζωο, πουτανα... κ.ο.κ) εχουν καποιο σκοπο συγκεκριμενο... θελω να πω, πολλοι άντρες πάνω στο σεξ λενε τετοια στη γκομενα τους, αλλα στη σχεση Α/σ εχουν καποιο λογο? ειναι απλα για την ταπεινωση της η Ο Κ με αυτον τον τροπο θελει να της δειξει και κατι αλλο? πιο βαθυ? υπαρχει κατι αλλο?”


Το θέμα “ταπείνωση”, αφενός απασχολεί, αλλά και καυλώνει, πολλές subs και slaves, αφετέρου είναι, και αυτό, ένα αμφιλεγόμενο θέμα με πολλές, διαφορετικές και συχνά με αρκετά αντικρουόμενες απόψεις. Για παράδειγμα, υπάρχουν απόψεις που υποστηρίζουν πως η ταπείνωση είναι πράξη που δείχνει την έλλειψη σεβασμού του Κ προς την προσωπικότητα της υ, άλλoι/ες προβάλλουν την αντίληψη πως κάποιες λέξεις (ή πράξεις) είναι αποδεκτές, ενώ κάποιες άλλες όχι κλπ.

Βέβαια υπάρχουν και αυτοί/ές που τάσσονται υπέρ της άποψης, (συνηγορώ), πως δεν υπάρχει τίποτα που να λαμβάνεται ως ταπείνωση για την υ, όταν προέρχεται από τον Κ της.

Με αφορμή την ερώτηση της σκλάβας, και βάσει της απάντησης που της έδωσα, παρουσιάζω, εκτενέστερα την θέση μου στο ζήτημα:
Αρχικά, σε σχέση με το πρώτο σκέλος της ερώτησής της, θέτω κάποια παραδείγματα συνοπτικά, που το καθένα παρουσιάζει και ταυτόχρονα εξηγεί σε ένα βαθμό, υπάρχουσες συμπεριφορές.

Α. Ο Κ κουβαλάει vanilla συνήθειες, από το παρελθόν. Το να βρίζει (;) την γυναίκα, στην ερωτική πράξη, το είχε (και το έχει) ως επίδειξη δύναμης, ως τόνωση της αυτοπεποίθησής του, ακόμα και ως εκτόνωση μιας πολύ ήπιας μορφής σαδισμού σε πρώιμο στάδιο.

Β. Ο Κ μανιπουλάρεται απο την καύλα της σκλάβας, και παρασύρεται από το δήθεν αρχέγονο ένστικτο, πως όσο πιο πολύ ικανοποιείς την γυναίκα σεξουαλικά, τόσο πιο άντρας νιώθεις. Στην ουσία, αυτός ο Κ βιώνει topping from the bottom. Δηλαδή, έχει μετατραπεί σε υποτακτικός της υποτακτικής του, ή στην καλύτερη περίπτωση έχει γίνει το βοήθημα της καύλας της. Ενας, ακόμα, “δονητής”.

Βρίζει την υποτακτική/σκλάβα, βλέπει πως αυτή καυλώνει, και την βρίζει περισσότερο.

Με ακριβώς την ίδια “λογική” κινείται σε όλο το πλαίσιο.
Δίνει πόνο στην υποτακτική/σκλάβα, εισπράττει την ηδονή της, την βρίζει περισσότερο κ.ο.κ

Δηλαδή τέτοιοι Κ, με παρόμοιες συμπεριφορές, μετατρέπουν σε πρωταρχική σημασία και σπουδαιότητα, την ικανοποίηση της υποτακτικής/σκλάβας και μάλιστα όπως η ίδια την αυτοπροσδιορίζει! Εχουν χάσει δηλαδή το βάθος. Ολη την πραγματική υπόσταση του D/s και του M/s.

Η ασύμμετρη σχέση, εκ της φύσεώς της, θέτει εξ αρχής, τον Κ ως το δυνατό μέρος και αυτό ισχύει πάντα, σε όλες τις εκφάνσεις της. Με ξεκάθαρο, αδιαμφισβήτητο και αδιαπραγμάτευτο τρόπο. Οταν σε στιγμές ερωτικής διέγερσης (αλλά και άλλες) ο Κ επιφέρει με το φέρσιμό του, μεταβολές ως προς το αμετάβλητο της θέσης του και της ιδιότητάς του, στην ουσία νοθεύει την φύση της σχέσης ως προς τον σκοπό της ή ακόμα της προσδίδει μια νέα μορφή, εντελώς ξένη με τον χώρο μας.

Ο Κ (πρέπει να) χρησιμοποιεί την υποτακτική/σκλάβα για την δική του καύλα. Οπως ακριβώς θέλει – επιθυμεί – γουστάρει αυτός. Μαθαίνει στην υ του (όχι εύκολο κομμάτι, απαιτεί και αυτό δουλειά, από Κ που πραγματικά το έχει) να καυλώνει και να εισπράττει ευχαρίστηση επειδή χρησιμοποιείται. Οχι γιατί ο Κ ασχολείται μαζί της, αλλά γιατί αυτή είναι η θέση της μέσα στην D/s, πόσο μάλλον στην M/s σχέση. Να ικανοποιεί και να υπηρετεί τον Κ της. Αυτή είναι η απόλαυση, η ηδονή και η τέρψη της.

Οταν προσωπικά αποκαλώ κάποια, από μικρή έως όπως καυλώσω, το κάνω πρωταρχικά και κυρίως, γιατί αυτό θέλω-έτσι νιώθω εκείνη την στιγμή.

Εχει μεγάλη δόση αλήθειας, πως για τις περισσότερες υποτακτικές/σκλάβες, εκφράσεις που γενικά χαρακτηρίζονται ως υβριστικές και λόγια που κοινωνικά θεωρούνται χυδαία, λειτουργούν στο υποσυνείδητό τους, ως μια βαθμίδα αύξησης, από την μια της υποταγής τους και από την άλλη της καύλας τους.

Αυτό συμβαίνει για αρκετούς λόγους με βασικότερο τον εξής:

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012

Η "καλή" και η ΚΑΛΗ sub




M
ια καλή “sub” δεν κάνει κάτι λάθος για να μην τιμωρηθεί από τον Κ της, μια ΚΑΛΗ sub δεν κάνει κάτι λάθος για να μην δυσαρεστήσει τον Κ της.


Mια καλή “sub” είναι σωστή για να ευχαριστηθεί από τον Κ της (εισπράττοντας την ικανοποίηση του), μια ΚΑΛΗ sub είναι σωστή για να ευχαριστήσει τον Κ της.


Mια καλή “sub” ποστάρει στις ομάδες, ακολουθώντας την διάθεσή της, μια ΚΑΛΗ sub ποστάρει διεγειρόμενη από την έμπνευση που λαμβάνει από τον Κ της

Mια καλή “sub” παραμένει στον Κ της επειδή το θέλει, μια ΚΑΛΗ sub παραμένει στον Κ της γιατί δεν μπορεί να φύγει.


Mια καλή “sub” ζει την υποτακτικότητά της για να χορτάσει την επιθυμία της,, μια ΚΑΛΗ sub βιώνει την υποτακτικότητά της για να ολοκληρωθεί μέσα από την ανάγκη της.

Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012

ΑΣΥΜΜΕΤΡΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ/υποταγής

Ομάδα στο Facebook. Η ομάδα λόγω διαγραφών, έγινε μυστική.

 Οσοι/ες επιθυμείτε να γίνετε μέλος της, μόνο μέσω του προφίλ του Master Seduction. Kλικ για e-mail ΕΔΩ


Ομάδα για Ανδρες και γυναίκες με ενδιαφέρον για τον εναλλακτικό ερωτισμό (BDSM) και τις ασύμμετρες σχέσεις ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ/υποταγής.

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2012

Σκόπιμη πρόκληση ήττας / αποτυχίας, από τον Κ, στην σκλάβα.

Σε μια από τις συζητήσεις που είχα με μια σκλάβα, (η οποία βιώνει το M/s επί 8 χρόνια σε 24/7 βάση), σε κάποιο από τα Mind Games που της κάνω, ακολούθησε ο παρακάτω ο διάλογος.

- ΑΝ ΠΡΟΣΘΕΤΑ …, ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ …., ΕΝΩ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ…, ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΣ;
- σε αυτη την περιπτωση νομιζω θα τα εχανα.... αλλα στην πορεια θα τα καταφερνα...
- ΣΚΕΨΟΥ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΩ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΕΣ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ, ΘΑ ΚΑΥΛΩΝΕΙΣ   ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ...
  ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΣ?
- μάλιστα Κύριε, θα τα κατάφερνα
- ΧΑΜΟΓΕΛΑΩ μικρή
- γιατι χαμογελατε? θα τα καταφερνα.... ειμαι σιγουρη
- ΣΙΓΟΥΡΗ. ΟΜΟΡΦΑ. ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΩ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΩ
- χαμογελατε με δοση ειρωνειας η ευχαριστησης?
- ΧΑΜΟΓΕΛΑΩ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ. ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΑΝ ΘΕΛΗΣΩ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ, ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙΣ, ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΛΕΣ ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΑ.
-Σας ευχαριστω Κυριε που πιστευετε.... σε αυτο που πιστευω....
σαφως αν θελετε να μην τα καταφερω τοτε ετσι θα γινει... μα τοτε τι νοημα θα εχει η προσπαθεια?
- ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΝΑ ΝΙΚΑΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΤTΕΣ ΣΟΥ.
ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΠΕΙΣΜΑ. ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΒΙΩΜΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΗΤΤΑΣ
- αν μπορεις να νικησεις απο την αρχη γιατι να ηττηθεις?

Η απάντησή μου στην απορία της ξεκίνησε, έτσι

-ΕΧΕΙΣ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΙΣ ΦΡΑΣΕΙΣ

"ΝΙΚΑΣ ΗΤΤΩΜΕΝΟΣ"

ΚΑΙ

"ΗΤΤΑΣΑΙ ΝΙΚΩΝΤΑΣ";

Αναλύω περισσότερο το θέμα, δημιουργώντας ένα κείμενο σχετικά με αυτό το ζήτημα.

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

Η σαθρή λογική του πουριτανισμού...

"Αιώνες προπαγάνδας μας έμαθαν να κοιτάμε καχύποπτα την ευτυχία. Να ταυτίζουμε την απόλαυση με τη διαφθορά. Να φορτωνόμαστε τύψεις κάθε φορά που κάνουμε το κέφι μας. Τόσο έχει ποτίσει, μέσα μας αυτό το φαρμάκι, που θεωρούμε φυσικό να μετανιώνουμε για τη... χαρά!

Ωστόσο, και αφύσικο είναι και απάνθρωπο. Γιατί, τελικά, η φύση του άνθρωπου ζητάει την ευχαρίστηση. Το να ταυτίζουμε την απόλαυση με την αμαρτία, είναι σαν να αρνιόμαστε στον άνθρωπο τη φύση του.

Η σαθρή λογική του πουριτανισμού βασίζεται σε αυθαίρετες (και κρυφές) προϋποθέσεις. Διαιρεί τις απολαύσεις σε “ανώτερες” και “κατώτερες” ή ψυχικές και σωματικές (λες κι ένα άψυχο σώμα μπορεί να φάει ή να κάνει έρωτα...). Όλες όμως οι απολαύσεις είναι ίδιες: από τις αισθήσεις ξεκινάνε (ναι - και η μουσική και η ζωγραφική, όπως και το φαΐ και ο έρωτας) και στην ψυχή νιώθονται. Όρια ανάμεσα σώμα και ψυχή δεν υπάρχουν, μια ενότητα είμαστε ψυχοσωματική.

Ας αφήσουμε που η διαίρεση ανάμεσα σε ανώτερες και κατώτερες απολαύσεις προϋποθέτει και μιαν αξιολόγηση - και με ποια άραγε κριτήρια δουλεύει αυτή η βαθμολογία; Γιατί πρέπει ένα άριστο pate de fοis gras aux truffes να είναι κατώτερο σαν απόλαυση, από μια άθλια παράσταση του Αντώνιος και Κλεοπάτρα;

Από όλες τις προπαγάνδες η πουριτανική είναι η πιο επικίνδυνη. Ελευθερωθείτε! Παρατήστε τις τύψεις και τις αναστολές και απολαύστε τη ζωή αυτή - κι αν υπάρχει άλλη, θα απολαύσετε και την άλλη! Κανένας Θεός δεν μπορεί να είναι τόσο μικρόψυχος, που να σας τιμωρήσει επειδή χαρήκατε...


N. Δήμου"

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

Tιμωρία στη σχέση / πλαίσιο της ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ/υποταγής (D/s)

Εισαγωγή

Στα χρόνια της ενεργής και συνειδητής ενασχόλησης μου με το BDSM, έχω δει, ακούσει και διαβάσει πολλά και διαφορετικά γι αυτό το θέμα. Αν και γράφω αυτό το  κείμενο με αφορμή την μαρτυρία μιας προσφιλούς υποτακτικής, (για πρόσφατη τιμωρία της, στη νέα της σχέση), την οποία συμβουλεύω ως μέντορας, ο κύριος σκοπός και στόχος του, είναι η πρόκληση προβληματισμού και σκέψεως, τόσο στον πραγματισμό, όσο και την χρήση αλλά και χρησιμότητα της τιμωρίας.

Όπως κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, έτσι και κάθε είδους σχέση που διαμορφώνει στο πέρασμά του, έχει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, κάθε φορά. Τίποτα δεν μπορεί και δεν πρέπει να ληφθεί ως καθολικός κανόνας, όπως και κανένα στοιχείο του κειμένου μου, δεν πρέπει να εισπραχθεί ως (έστω και πρόθεση από μέρους μου για) δημιουργία ενός manual για την τιμωρία στο D/s.

Κάθε Κυρίαρχος, έχει τόσο την δική του προσωπικότητα, γνώση και εμπειρία, όσο και τις δικές του επιθυμίες και ανάγκες, και κάθε υποτακτική ανταποκρίνεται επίσης με τον δικό της ξεχωριστό και μοναδικό τρόπο.

Συνεπώς, κάτι που λειτουργεί αποτελεσματικά ως τιμωρία σε μια σχέση D/s, μπορεί να μην έχει αντίστοιχο, ή και κανένα, αποτέλεσμα σε μια άλλη.

Εντούτοις, πιστεύω πως πρέπει να υπάρχει μια κοινή συνισταμένη, ως μια αρχική βάση θεώρησης και κατανόησης του χώρου, και το κυριότερο, συνεννόησης μεταξύ των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν σοβαρά το BDSM, φρονώ δε, πως καθένας οφείλει από το δικό του μετερίζι, να συνδράμει προς αυτό τον σκοπό με υπευθυνότητα, καταθέτοντας τις σκέψεις, τις γνώσεις και τις εμπειρίες που έχει αποκομίσει στο διάβα του.

Ετσι, (αν και πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος να μπερδέψει ή να παραπληροφορήσει τον αναγνώστη), η συγγραφή τέτοιων κειμένων, βοηθά και προσθέτει στην πληρέστερη κατανόηση και αντιμετώπιση του BDSM, ως πολύπλευρου και πολυδιάστατου εναλλακτικού ερωτικού χώρου.

…………

Κατ’ αρχάς η αναφορά μου έγκειται στην ουσιαστική τιμωρία στο D/s και όχι σε παιχνίδια μεταξύ Kinky εραστών.

Πρίν την συνέχεια της ανάγνωσης, φρονώ πως είναι χρήσιμο να διαβαστεί παλαιότερο κείμενο μου http://bdsm-thoughts.blogspot.com/2011/07/m.html

…………

1. Τιμωρία ΜΟΝΟ ως μέσο εκπαίδευσης/συμμόρφωσης

Η υποταχτική, εισερχόμενη σε αυτό τον χώρο ή μπαίνοντας σε μια νέα σχέση D/s, εκπαιδεύεται από τον Κύριο της, ώστε να μάθει πως να τον ικανοποιεί, να της γίνουν γνωστά τα νέα της καθήκοντα, οι τρόποι συμπεριφοράς της, οι κανόνες που διέπουν την σχέση κλπ, αλλά και να αποκτήσει όλα εκείνα τα απαιτούμενα που θα την βοηθήσουν, τόσο στην προσωπική της ανάπτυξη και ωρίμανση, όσο και στην ομαλή ένταξή της στο καινούριο και απαιτητικό περιβάλλον.

Δηλαδή εισχωρεί σε ένα αλλιώτικο και πρωτόγνωρο πεδίο μάθησης. Ωστόσο οι μορφές της εκπαίδευσής της, σε ένα σωστά δομημένο D/s πλαίσιο, παραμένουν στις θεμελιώδεις αρχές.

1. Θετική ενίσχυση (Positive Reinforcement)
2. Αρνητική ενίσχυση (Negative Reinforcement)
3. Θετική (άμεση) τιμωρία (Positive Punishment)
4. Αρνητική (έμμεση) τιμωρία (Negative Punishment)
5. Απόσβεση (Extinction):

Πολλοί Κυρίαρχοι, αγνοούν λόγω απειρίας ή έλλειψης γνώσης, το σημαντικό κομμάτι της αρνητικής ενίσχυσης της υποτακτικής, και (προσπαθούν να) διορθώνουν την κακή συμπεριφορά κατευθείαν με την επιβολή τιμωρίας.

Επίσης πολλοί Κυρίαρχοι, κάνουν το λάθος να παραβλέπουν ή να παραλείπουν την ουσιώδη πρακτική της θετικής τιμωρίας και εδραιώνουν μόνο το σύστημα της αρνητικής τιμωρίας.

Αυτή η ανεπάρκεια ή αμέλεια, μπορεί να έχει, μακροπρόθεσμα, αρνητικές επιπτώσεις τόσο για την ομαλή εξέλιξη της σχέσης, όσο και για την ψυχοσύνθεση της υποτακτικής.

Σε κάθε περίπτωση, η τιμωρία, πρέπει να δίδεται μόνο σε περιπτώσεις ανάρμοστης συμπεριφοράς της υποτακτικής ή για την παράβαση κανόνων που έχει θέσει ή θέτει ο Κυρίαρχος, και που οφείλει η υποτακτική να τηρεί απαρέγκλιτα.

Σε κάθε περίπτωση επίσης, πρέπει να γίνεται σαφές στην υποτακτική, ότι τιμωρείται η συμπεριφορά της και όχι η προσωπικότητά της, και ότι η τιμωρία είναι φυσική συνέπεια της πράξης της και όχι η εξωτερίκευση της απόρριψης της από τον Κυρίαρχο στην οντότητά της

Πρέπει επίσης ο Κυρίαρχος να έχει την πλήρη αίσθηση πως η τιμωρία δεν μαθαίνει στην υποτακτική τι πρέπει να κάνει και πως πρέπει να το κάνει, και άρα δεν έχει υψηλή μορφωτική αξία.

2. Σκοπός της τιμωρίας

Η τιμωρία, είναι ένα από τα πολλά εργαλεία που έχει στην διάθεσή του ο Κυρίαρχος, κυρίως για να:
α. διορθώσει τις λανθασμένες ενέργειες της υποτακτικής,
β. συμμορφώσει τις παραλείψεις της,
γ. ενισχύσει την υποταγή της.