Σκέψεις ψυχής - φωνές μυαλού

Ενα πανέμορφο κείμενο από τη φίλη του blog μας, Undomiel

Κι είμαστε εδώ ξανά...Στο ίδιο σημείο, στην ίδια ελπίδα, μπροστά από τον ίδιο τοίχο...περιμένοντας την ανταπόκριση που ποτέ δεν έρχεται. Γιατί δεν ήταν οι ιδανικές συνθήκες; Γιατί ήταν άλλες οι προσδοκίες; Γιατί απλώς δε σε θέλει; Δε σε θέλει όσο εσύ; Οι αιτίες διάφορες, το αποτέλεσμα το ίδιο...εσύ αναμένεις, προσμένεις, καρτερείς...για ένα χάδι, μια αγκαλιά, ένα φιλί, μια στιγμή που να τα λέει όλα, μέσα σε αυτήν να ζήσεις το απόλυτο κι το "ύστερα" ας μην υπάρξει ποτέ...αλλά αυτή δεν έρχεται. Είναι μια φαντασίωση, μια άρρωστη εικόνα στο κεφάλι σου, που τρέφεται με τις αγνές και γνήσιες προεκτάσεις της ψυχής σου και τις μετατρέπει σε ζοφερά, αποκρουστικά όνειρα που λαχταράς να εκπληρωθούν και η αυστηρή πραγματικότητα στα ξερνάει στα μούτρα, προσπαθώντας να σε κάνει να ξυπνήσεις...αλλά εσύ όχι, εκεί... προτιμάς τον ατέρμονα λήθαργο της ευτυχίας και συνεχίζεις να μεγεθύνεις τα αποβράσματα της φαντασίας σου, ψάχνοντας για δικαιολογίες και ψέματα για να τα κρύψεις... να τα αποτεφρώσεις μέσα στην άβυσσο του μυαλού σου και να ξαναπλάσεις νέες ουτοπίες, καινούργια εκτρώματα που θα εξακολουθούν να σου δίνουν κουράγιο να παλεύεις με τα φαντάσματά σου...που σου ψιθυρίζουν, φωνάζουν, ΟΥΡΛΙΑΖΟΥΝ...ΣΤΑΜΑΤΑ, ΞΥΠΝΑ... Κι όμως, εσύ επιλέγεις τα παραμύθια σου, επιλέγεις τα όνειρά σου... γιατί... γιατί ενώ μπορεί να υποψιάζεσαι ότι είναι μυθικά πλάσματα του κρυφού κόσμου σου... αυτά σου δίνουν κουράγιο να ζεις την κάθε μέρα... το κάθε λεπτό... το κάθε κλάσμα της ζωής σου κυνηγώντας να αρπάξεις το ίχνος επαλήθευσης της πλάνης σου... το μόριο πραγμάτωσης της κολασμένα ανυπόφορης επιθυμίας σου και θα σε κάνει πλήρη, ζωντανό, ευτυχισμένο, χαρούμενο... Ένας φαύλος κύκλος προς την αιωνιότητα.

by Undomiel