Το ραντεβού

Mια ιστορία που μου έστειλε η φίλη "υποταγμένη" 

Ειχα μονο λιγες ωρες στη διαθεση μου. Το ραντεβου κανονιστικε σε ενα απο αυτα τα ανωνυμα καφε-μπουγτσατζιδικα-τυροπιταδικα.

Εκεινος θα ερχοταν πρωτος. Ημουν σιγουρη οτι θα καθοταν καπου στο βαθος, με την πλατη στον τοιχο, ωστε να βλεπει και τις δυο εισοδους του γωνιακου καταστηματος.

Οταν μπηκα μεσα, τον ειδα αμεσως. Τριτο τραπεζι αριστερα. Προχωραω προς το μερος του και στεκομαι διπλα στην μεταλλικη καρεκλα. Στο στρογγυλο τραπεζακι μονο μια φλυτζανα καφε. Και τα τσιγαρα.

"ΚΑΛΩΣ ΤΗΝ. ΚΑΘΗΣΕ."
Χαμογελαω αμηχανα και καθομαι ακομη πιο αδεξια. Παρ'ολα αυτα, αναμεσα στα ποδια μου καει μια φωτια.
"ΩΣΤΕ... ΗΡΘΕΣ ΜΙΚΡΗ..."

Περασε ενα πενταλεπτο. Δεν ειχαμε και πολλα να πουμε. Μερικες τυπικες κουβεντες και μετα σιωπη. Η επικοινωνια μας εμελλε να ειναι αλλου ειδους.

Ξαφνικα μου λεει:
"ΒΑΛΕ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΣΟΥ ΣΤΗ ΔΟΝΗΣΗ. ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΗΝ ΤΟΥΑΛΕΤΑ ΚΑΙ ΓΑΜΙΣΕ ΤΟ ΜΟΥΝΙ ΣΟΥ ΔΥΝΑΤΑ ΜΕ ΤΡΙΑ ΔΑΧΤΥΛΑ. ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑ ΣΚΥΛΑ."

Δεν εκπλησσομαι. Θα επρεπε να το περιμενω. Σηκωνομαι αμεσως και την ιδια στιγμη νοιωθω την κλειτοριδα μου να παλλεται. Ντρεπομαι, φοβαμαι οτι η καυλα ειναι πια ζωγραφισμενη στο προσωπο μου. Κρατωντας το κινητο σφιχτα στο ενα χερι, κατεβαινω τη στρογγυλη σκαλα. Προς WC.

Βρισκω την γυναικεια τουαλετα. Ειναι μικρη. Κιτρινο πλακακι, κιτρινο φως, μυρωδια ουρων ανακατεμενη με αποσμητικο χωρου. Ακουμπαω την πλατη μου στον τοιχο. Το ενα ποδι στη λεκανη, με το αλλο μπλοκαρω τη πορτα. Σηκωνω τη φουστα. Τα δαχτυλα μου βρισκουν το δρομο τους αμεσως. Προς το υγρο και ζεστο μουνι μου.

Το γαμαω. Μικρες κραυγουλες ηδονης φευγουν απο το στομα μου. Ειμαι σιγουρη οτι τωρα πια ακουγομαι. Ειμαι ετοιμη να χυσω σε δευτερολεπτα ομως πρεπει να κρατηθω.

Ξαφνικα, η δονηση. Χτυπαει. Το σηκωνω. Με ρωταει:
"ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΣΚΥΛΑ;"
"Να χυ... μπορω να χυ..."
"ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ;;;;"
"Κυ... μπορω να χυ..."
"ΙΚΕΤΕΨΕ ΚΑΡΙΟΛΑ!"
"Κυριε... η σκυλα σας ικετευει... να την αφησετε... να χυσει." Κρατιεμαι με το ζορι.
"ΧΥΣΕ ΤΩΡΑ ΠΟΥΤΑΝΑ ΧΥΣΕ!"
".........."

Οταν ανεβαινω πανω, με τα μαλλια ανακατεμενα και τα μπουτια ακομη υγρα, Εκεινος ειναι ηδη εξω. Μολις με βλεπει, σβηνει το τσιγαρο στην ασφαλτο και λεει:
"ΠΑΜΕ ΜΙΚΡΗ".