Είναι συγκεκριμένο το BDSM?

Υπάρχει μια θεώρηση από ανθρώπους που κινούνται (ή είναι μέρος) στο χώρο, πως το BDSM είναι πολύ συγκεκριμένο και ορίζετε από τα αρχικά του.

Είναι έτσι;

Φρονώ πως όχι. Απεναντίας. Είναι συγκεκριμένες λέξεις, χωρίς σαφήνεια στο νόημα τους. Γι’ αυτό και ο καθένας τις εκλαμβάνει όπως θέλει και τις ερμηνεύει κατά το δοκούν. (Απαιτείται μακρύς δρόμος για να τις αντιληφθεί με ενάργεια, ο ταξιδιώτης αυτού του χώρου)

Ετσι καταλήγουν να είναι αόριστες. Δλδ αφηρημένες. Η μέθοδος της ανόδου από το αφηρημένο στο συγκεκριμένο, προϋποθέτει ιδιαίτερη νόηση, ξεχωριστή γνώση, μεγάλη βιωματική εμπειρία και πλήρη κατανόηση του αντικειμένου.

Και δυστυχώς επικρατεί χαώδης αντίληψη περί του αντικειμένου.

Το BDSM δημιουργεί το οξύμωρο να είναι περίπλοκο μέσα στην απλότητά του.

Εάν διαμελιστεί στις έξι λέξεις (και όχι 4 ή 5) που είθισται να το αποτελούν, και η κάθε μια ερευνηθεί κατεξοχήν ξεχωριστά, προσπαθώντας να βρούμε τη συνάφεια μεταξύ τους, αλλά και το νόημα τους, θα διαπιστώσουμε πως δεν μπορεί καμία να εμφανιστεί σε καθορισμένη μορφή. Η ανάπτυξη τους από την δεκαετία του ’80, έχει διανύσει κάποια στάδια, και το νέο έχει μετασχηματίσει την κληροδοτημένη βάση από την οποία ανέκυψε. Ετσι, διαρκώς φτάνει στο στάδιο της ωρίμανσης του. Το παρελθόν δεν διατηρείται ολοκληρωτικά στο παρόν, φυσικά δεν εξαφανίζεται εντελώς. Διατηρείται στο παρόν σε μεταρρυθμισμένο μόρφωμα. Το παρόν όμως συνεχώς διαφοροποιείται και αναπτύσσεται και μετασχηματίζεται σε μέλλον. Νέες γενιές, νέες αντιλήψεις, πιο ελεύθερα τα ήθη, πιο απενοχοποιημένος ο ερωτισμός, νέες τάσεις συνεχώς διαμορφώνονται.

Ένα λαμπρό παράδειγμα είναι το πέρασμα από το περιβόητο SSC (Safe - Sane – Consensual), στο RACK (Risk-aware consensual kink), μετά στο PRICK (Personal Responsibility Informed Consensual Kink) κλπ. Ετσι λοιπόν αυτή η άνοδος από το αφηρημένο προς το συγκεκριμένο θα βοηθήσει, αν γίνει με τρόπο που να εμπεριέχει την κατανόηση ΚΑΙ της έκφρασης αυτών των τάσεων.

Εδώ υπάρχουν άνθρωποι που το s/m, θεωρούν πως είναι τα αρχικά του super market!!

Nαι, δεν χρειάζεται να γνωρίζεις κανέναν όρο για να ζήσεις και να απολαύσεις τον ερωτισμό σου, για να γευτείς την ελεύθερη έκφραση της σεξουαλικότητας σου, όμως γεννάται ένα, τουλάχιστον, ερώτημα:

Αν δεν τους ενδιαφέρουν οι όροι, γιατί επιλέγουν να λένε πως βρίσκονται/ανήκουν/κινούνται… what ever, σε ένα χώρο που εξ ορισμού του, προσδιορίζεται από όρους και προϋποθέτει την γνώση τους και την κατανόησή τους; Οι όροι δεν είναι κενοί νοήματος!!!

To αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός στον αυτοχαρακτηρισμό του, δεν συνεπάγεται αυτόματα και την κατάδειξη της γνησιότητας του, ούτε την κατοχή της γνώσης του νοήματος του αυτοχαρακτηρισμού.

Κατά την γνώμη μου, οι περισσότεροι/ες ανήκουν στην κατηγορία BS και είναι “εδώ” μόνο επειδή τους ελκύει το kinky sex. To BDSM δεν είναι η παιδική χαρά των vanilla που τους επιτρέπει/ενισχύει στο να εκδηλώσουν τις για καιρό καταδυναστευμένες φαντασιώσεις τους.

Με ένα “μάλιστα” η καθεμία αυτοπροσδιορίζεται ως “σκλάβα” ή τιτλοφορείται από κάποιον ως τέτοια, και με λίγο καιρό search στο google, “bdsm” cyber, χύσιμο στο msn και κάποια χαστούκια στο διαζώσης, ο καθένας αυτοβαπτίζεται ως “κυρίαρχος” και επαίων του χώρου.

Ετσι, ακριβώς επειδή το αντικείμενο του BDSM είναι τόσο αχανές και τόσο χαοτικά ανοιχτό, έχει έναν όγκο παραπληροφόρησης (και ανοησίας) δυσανάλογο με τον κόσμο που ασχολείται σοβαρά και συνειδητοποιημένα με αυτό. Συνεπώς ο καθένας μπορεί να αυτοβαπτιστεί ως “ειδήμων” και να εκφέρει άποψη ελαφρά τη καρδία και αβρόχοις ποσίν, είναι δε, πολλοί που το κάνουν. Με αυτόν τον τρόπο, οι χιλιάδες θεωρητικολογίες που κατακλύζουν το ίντερνετ περισσότερο μπερδεύουν παρά ξεκαθαρίζουν το τοπίο.

Χωρίς την κατανόηση του χώρου, έστω στην ρημάδα βασική ιδέα του, ο καθένας που χρησιμοποιεί το BDSM, από όποια οπτική γωνία και να το προσεγγίζει, το λιγότερο που πετυχαίνει, είναι να κοροϊδεύει, πρωτίστως, τον εαυτό του.

Ναι, το BDSM είναι απλό, όταν κάποιος το καταλάβει και το αποδεχτεί, την όποια πλευρά του, ως τρόπο ζωής και ως πλήρωση της φύσης του. Δεν υπάρχουν ρόλοι. Οι ρόλοι είναι για τους ηθοποιούς, όχι για τους ανθρώπους που συνειδητά και ελεύθερα ανακαλύπτουν και βιώνουν τον ερωτισμό τους.