............................................. "Οταν θέλεις να έχεις κάτι που ποτέ πριν δεν είχες, πρέπει να κάνεις κάτι που ποτέ πριν δεν έκανες" .............................................

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

"Διεκδίκηση"

Βάζω ένα θέμα προς συζήτηση, ορμώμενος από τις καταθέσεις κάποιων που έχουν status κυρίαρχου, που διάβασα στο FB.

Αποψη 1η
"Όποιος Κυρίαρχος διεκδικεί, κοινώς την πέφτει σε κάποια σκλάβα που είναι και δηλώνει απερίφραστα ιδιοκτησία κάποιου άλλου Κυρίαρχου, είναι κατάπτυστος"

Αποψη 2η
"Συμφωνω και προσθετω οτι αν δεν τη πεφτει απλως αλλα προσπαθει να της ασκησει ψυχολογικη βια ανατρεποντας τις επιλογες της και τις αρχες της, ειναι ενα υπουλο πονηρο ανθρωπακι".

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ
Στον βωμό του BDSM και στα δήθεν ιερά βιβλία του (!) έχουν γίνει οι μεγαλύτερες παρανοήσεις και υπέρμετρα άλματα "λογικής". Κατάπτυστο είναι, το να θεωρούν κάποιοι στον χώρο μας, την γυναίκα που είναι υποτακτικής ψυχολογίας, ως μια ηλίθια και ανήμπορη παιδούλα, που μπορεί ο κάθε ένας να της ασκήσει ψυχολογική βία!


Είναι μια παρερμηνεία που βολεύει αρκετούς, το να αντιμετωπίζεται μια female sub, ως ανίσχυρη προσωπικότητα και ως αδύναμη στη ζωή της, στις επιλογές της και στην εν γένει στάση της, έναντι αυτής.

Πρωτίστως σεβόμαστε και εκτιμούμε τον άνθρωπο, την γυναίκα, και στη συνέχεια πάνω σε αυτές τις βάσεις, κινούμαστε σε οτιδήποτε έχει να κάνει με την θηλυκή της υπόσταση.

Μια γυναίκα, ΔΕΝ Κυριαρχείται ΠΟΤΕ, από κάποιον ο οποίος δεν είναι Κυρίαρχος, όπως επίσης ΔΕΝ Κυριαρχείται ποτέ, όταν το μυαλό της το έχει Κυριαρχήσει - Κερδίσει - Κατακτήσει άλλος. Και είναι βέβαιο, πως ΔΕΝ Κυριαρχείται ποτέ από πέφτουλα (!)

Οι εποχές, που κάποιοι κλείδωναν την γυναίκα μέσα ή τις απαγόρευαν την οποιαδήποτε επαφή, για να μην την χάσουν (!), ευτυχώς έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.

Ο χώρος μας, στηρίζεται στον ανοιχτό και ακομπλεξάριστο ερωτισμό και φρονώ πως δεν μπορεί κανείς να τον γευτεί έτσι, όταν έχει κόμπλεξ και συμπλέγματα σε άλλα πεδία και επίπεδα.

Θεωρώ φαιδρούς τους χαρακτηρισμούς, όπως "ύπουλο πονηρό ανθρωπάκι", ακόμα και σε ακραίες περιπτώσεις αυτών που διεκδικούν μια sub (πόσο μάλλον slave) κατηγορώντας τον Κ της, προσπαθώντας να τον διαβάλλει κλπ για τρεις πολύ απλούς και ξεκάθαρους λόγους:

1. Αλίμονο στον Κ που δεν έχει πείσει την sub ή slave του για το ποιός είναι από την καθημερινή τους επαφή και από την γενικότερη στάση του απέναντι της, ώστε να μπορεί ο κάθε διεκδικητής να τον κακολογήσει στα μάτια της (!)

2. Αλίμονο στον Κ που επιλέγει για sub ή slave του, μια γυναίκα που είναι τόσο χαμηλής νοημοσύνης και τόσο αδύναμος χαρακτήρας, που μπορεί να της ασκήσει κάποιος διεκδικητής ψυχολογική βία(!)

3. Αλίμονο στον Κ που έχει σκλάβα που δηλώνει απερίφραστα ιδιοκτησία του, αλλά τελικά αποδεικνύεται πως μόνο το δηλώνει, αλλά δεν είναι (!)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου