Εχουν γραφτεί χιλιάδες σελίδες, εκατοντάδων κειμένων για το περιβόητο SSC (Safe - Sane – Consensual). Αναλύσεις επί αναλύσεων, διαφωνίες μεταξύ των ανθρώπων του χώρου, αλλά και διαμάχες με ένθερμους υποστηρικτές διάφορων άλλων τάσεων.
Παρόλα αυτά, για πολλούς παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος του BDSM. Οσο και αν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος με αυτό, όσο και αν εγείρει αμφισβητήσεις ή προκαλεί αντιγνωμίες και αντιπαραθέσεις, θεωρώ πως σε κάθε διαδικτυακό χώρο που μνημονεύει το BDSM πρέπει να υπάρχει το ανάλογο νήμα, τόσο για πληροφόρηση, όσο και για πρόκληση συζήτησης, ανάπτυξη διαφορετικών προβληματισμών κλπ.
Το SSC θεωρείται το θεμέλιο της σωστής πρακτικής στον χώρο και συχνά ως τέτοια απαραίτητη βάση παρουσιάζεται για όσους/ες εισέρχονται σε αυτόν. Μάλιστα συχνά εκθέτεται ως μια θεμελιώδης διδαχή που οφείλουν οι νέοι/άπειροι/πρωτάρηδες να μάθουν καλά.
Είναι γεγονός πως στα αυτιά των αρχάριων, οι λέξεις ασφάλεια, σύνεση, συναίνεση, ακούγονται ως κατευναστικές, τον ανακουφίζουν και τον ξαλαφρώνουν από φοβίες, επιφυλάξεις, ανησυχίες, δισταγμούς κλπ (Είναι όμως έτσι στην ουσία του πράγματος; )
Παρ’ όλα αυτά, το υποστηρίζουν και άνθρωποι που δεν θεωρούνται –και συχνά δεν είναι- αμάθητοι και απαίδευτοι με το BDSM.
Ας περάσουμε εν τάχη την βασική έννοια τους, για να μπούμε στο θέμα με την πλευρά που θέλω να το παρουσιάσω.
Αρχικά να συμφωνήσουμε πως και τα τρία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους.
Ασφάλεια. O,τι προδιαγράφει πως οι πρακτικές (σωματικές – νοητικές), δεν θα δημιουργήσουν πρόβλημα υγείας, δεν θα αφήσουν μόνιμες βλάβες κλπ
Σύνεση. Ό,τι καθορίζει πως όσα συμβούν / συμβαίνουν, πατούν γερά πάνω στην λογική και των δυο μερών.
Συναίνεση. Ό,τι προυποθέτει πως όσα γίνουν / γίνονται, έχουν κοινή αποδοχή.
Ωραία μέχρι εδώ; Για σκεφτείτε το
Σε ένα τόσο διαφορετικό, ασυνταύτιστο, ανόμοιο, ποικιλόμορφο κλπ μωσαικό που συντελεί την κοινωνία μας, μπορεί να ισχυρισθεί κάποιος, πως οι λέξεις αλλά κυρίως οι έννοιες ασφάλεια – σύνεση - συναίνεση, είναι δυνατόν να εισέρχονται με οποιονδήποτε τρόπο στην αντικειμενικότητα;
Μπορεί να υποστηρίξει κάποιος, πως η υποκειμενικότητα που φέρει ο καθένας μας, δεν οδηγεί στο να αντιλαμβανόμαστε το νόημα και τον ορισμό αυτών των εννοιών, (ακόμα και το θέμα της ασφάλειας), με εντελώς ξεχωριστό τρόπο;
Tι νόημα έχει τότε να μιλάμε για SSC;
Είναι δυνατόν να μας ικανοποιεί ως προσωπικότητες που βρίσκονται από επιλογή στο BDSM, να βιώνουμε τον ερωτισμό μας και να απολαμβάνουμε την σεξουαλικότητά μας ακολουθώντας ντιρεκτίβες που μάλιστα είναι χαμένες στην ασάφεια και γενικότητα;
Που είναι και τι θέση παίρνουν, τα απαραίτητα συστατικά της διέγερσης, του ενθουσιασμού, της έξαψης… και τελικά πόσο καταδικάζουμε την σεξουαλικότητα και την καυλα μας, όταν αντιγράφουμε ή ασπαζόμαστε γενικές και αόριστες θεωρητικολογίες;
Πόσο άραγε αναστέλλουμε ή ακόμα και κλειδώνουμε το εγώ μας, όταν αντιμετωπίζουμε το BDSM ως ακόμα ένα τρόπο, για να κάνουμε πιο ευχάριστες ή πιο χρωματιστές τις βαρετές ώρες μας;
Και τελικά πόσο πρέπει κανείς αποκλίνει, (ακόμα και να εξαιρέσει) το SSC για να πραγματώσει ουσιαστικά το sm;
Ας ξαναδούμε τους όρους του SSC πάλι,
Ασφάλεια. Το BDSM γίνεται από ανθρώπους. Και οι άνθρωποι δεν είναι αλάνθαστοι. Φύγετε λίγο από τον χώρο και σκεφτείτε. Πόσες περιπτώσεις λαθών γνωρίζετε να έχουν γίνει από διάσημους χειρουργούς; Φανταστείτε τι μπορεί να συμβεί από τους άπειρους.
Ας γυρίσουμε στον χώρο και σε ό,τι πραγματικά συμβαίνει ή μπορεί να συμβεί σε αυτόν.
Παράδειγμα: Ο Κ ελέγχει το σημείο, όλα είναι φαινομενικά οκ, σκίζει, πονάει, ταπεινώνει την υ του σε δημόσιο χώρο.
Εχετε ακούσει για το video, Ευρωπαίας πολιτικού υψηλής θέσης, που κάνει σεξ με τον σύντροφό της σε πύργο; Νόμιζαν πως δεν τους βλέπει κανείς.
Κάποιος λοιπόν σε κάποιο μακρινό παράθυρο, (βλέπε και περίπτωση Κορκονέα – Γρηγορόπουλου) βιντεοσκοπεί το περιστατικό και την επόμενη βλέπετε τον εαυτό σας να πρωταγωνιστεί στο youtube.
Το παράδειγμα είναι εσκεμμένα ελαφρύ, διόλου απίθανο να συμβεί, όμως τονίζει, αν περάσουμε και στις πρακτικές, πως είναι άλλο πράγμα, το ό,τι κάνουμε στο BDSM, οφείλουμε σαφώς να το πράττουμε, όσο δυνατόν με ασφάλεια και άλλο πως ότι γίνεται είναι απόλυτα ασφαλές.
Αρα το πρότυπο του SSC που προδιαγράφει ότι τα πάντα πρέπει να γίνονται με ασφάλεια, τουλάχιστον εξασθενεί μπροστά στο απρόσμενο, στο αναπάντεχο, στο απροσδόκητο, στο ξαφνικό που ανά πάσα στιγμή μπορεί να συντελεσθεί.
Ας μην πιάσουμε τι γίνεται στην διαδρομή από την απειρία στην εμπειρία και από την άγνοια στην γνώση.
Σύνεση. Tι εχεφροσύνη μπορεί να έχει από μόνο του το BDSM, όταν η υ αποφασίζει/επιλέγει να παραδώσει τον έλεγχο σε κάποιον να αποφασίζει γι’ αυτή; Ας μην γελιόμαστε, με εξαίρεση ίσως τις υπέρμετρα έμπειρες του χώρου, είναι μια ζαριά που δεν ξέρει η υ που θα καθίσει.
Ακόμα και σε ένα session, μεταξύ ουσιαστικά αγνώστων, που συμβαίνει κατά κόρον, υπάρχει εχέγγυο ότι τα πράγματα θα κυλήσουν απολύτως ομαλά;
H υ παραδίδει την σάρκα της (ας μην αναφερθούμε στο μυαλό της) στον Κ, για να την μαστιγώσει, να την “βασανίσει” κλπ. Κατά βάση δλδ, κινείται στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.
Είναι, αν όχι ευρέως γνωστό, τουλάχιστον λογικό, πως στα αρχικά sessions δεν πρέπει να υπάρχει bondage, blindfold και gag, όμως πόσες, όχι μόνο δέχτηκαν, χειροπέδες, δέσιμο ματιών με φουλάρι, κλείσιμο του στόματος με το εσώρουχο και tape, αλλά και καύλωσαν, αν όλα πήγαν ομαλά, από την χρησιμοποίηση τους;
Πόσες δεν χαλάστηκαν από την μη εφαρμογή τους; Πόσες δεν ξενέρωσαν από την ευλαβική τήρηση των κανόνων του SSC από τον K;
Πoύ είναι η σύνεση (και η εγγύηση της ασφάλειας φυσικά) σε όσους περνούν σε πιο σκληρές πρακτικές του sm όπως το edge play; (H το asphyxiation; )
Πόσοι απ’ όσους μας διαβάζουν, βρίσκουν σύνεση στο TPE (Total Power Exchange) και ειδικά στον ολοκληρωτικό βαθμό του (χρήματα, περιουσία, εργασία κλπ);
Ποιοι θα βρουν σύνεση σε επιλογές πρακτικών όπως το Barebacking ακόμα και σε Polyamorous πλαίσια;
Συναίνεση. Ο πλέον πολυσυζητημένος όρος και ορισμός στο BDSM. Πόσες υ μπορούν να ισχυριστούν πως διαθέτουν την απαραίτητη εμπειρία και γνώση για να ξέρουν σε τι συναινούν όταν μπαίνουν σε ασύμμετρη σχέση; Tι νόημα λοιπόν, επί της ουσίας, έχει η συναίνεση από μια άπειρη ή λιγότερο έμπειρη υ, όταν συναινεί για κάτι που, πολλές φορές, δεν έχει βιώσει ή για κάτι που δεν γνωρίζει;
Και για τί είδους συναίνεση μπορούμε να μιλάμε, όταν το νόημα της έννοιας της, το αντιλαμβάνεται ο καθένας διαφορετικά και όταν μπορούν να δοθούν άπειρες ερμηνείες και θέσεις από το συναίνεση στο κάθε τι έως την αποδοχή του κολάρου με ότι αυτό συνεπάγεται;
Στο βάθος του το BDSM, πρεσβεύει μόνο μια συναίνεση κατά την γνώμη μου. Την συναίνεση της μη συναίνεσης.
Eν κατακλείδι, η άποψη μου είναι πως επειδή το BDSM αφορά ενήλικες και νοήμονες ανθρώπους, ότι εμπεριέχεται σε αυτό, πατά σε μια εξαιρετικά λεπτή γραμμή, κάτι σαν την κόψη του ξυραφιού, και το αποκλειστικό πράγμα που το διατηρεί το κρατά στη πρέπουσα θέση, (όπως την αντιλαμβάνονται τα μέρη που την αποτελούν) είναι η επιλογή η οποία όμως χάνει την δυναμική της αν δεν συνοδεύεται από γνώση.
Ναι, πρέπει να παραδεχτούμε, πως υπάρχουν κίνδυνοι, που όλοι όσοι συσχετιζόμαστε με αυτόν τον χώρο, οφείλουμε να γνωρίζουμε, όμως πρέπει να αναγνωρίσουμε πως το ταξίδι στις φαντασιώσεις και στο ξεπέρασμα των ορίων που πολλοί/ες αναζητούν, μπορεί να έχει την αναμενόμενη (λιγότερο ή περισσότερο) ανταπόδοση, μπορεί όμως να φέρει απογοήτευση έως και απελπισία, αλλά και μπορεί να προκαλέσει βλάβες. Τόσο σωματικές, όσο και νοητικές ή ψυχικές
Πρέπει αρχικά να συμφωνήσουμε στην υποκειμενικότητα των όρων “ασφάλεια-σύνεση-συναίνεση”, να παραδεχτούμε, πως δεν είναι τα πάντα ασφαλή, τα πάντα λογικά και τα πάντα συναινετικά, αλλά και να δούμε και την θέση όσων υποστηρίζουν πως δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι πάντα όλα ασφαλή, όλα συνετά και όλα συναινετικά.
Δεν μπορεί να ισχύει το SSC στο BDSM και αυτό τονίζει η δομική αρχή του RACK η οποία λέγει πως, όσο δραστική προεργασία και αν έχει κάνει κάποιος, όσο καλά προετοιμασμένος κι αν είναι, τίποτα δεν μπορεί να εγγυηθεί το 100% του ασφαλούς αποτελέσματος, επομένως πρέπει να έχουμε την απαραίτητη πληροφόρηση για τα ρίσκα που είμαστε διατεθειμένοι να πάρουμε. Κανείς, όσο έμπειρος και να είναι, δεν μπορεί να υποστηρίξει πως σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει περιθώριο λάθους. Θα ήταν εντελώς παράλογο. Σε κάθε τι που κάνουμε στο BDSM υπάρχουν ρίσκα.
Ναι η ολοένα αυξανόμενη γνώση της υ από τον Κ, ελαχιστοποιεί τα ενδεχόμενα κινδύνου, αλλά δεν τα εκμηδενίζει.
Υ.Γ Kάποια στιγμή θα παρουσιάσω και τις θέσεις μου για άλλα μοντέλα όπως το RACK (Risk-aware consensual kink), το PRICK (Personal Responsibility Informed Consensual Kink), και το CCC (Committed Compassionate Consensual)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου