Αγάπη και υποταγή

επαναλαμβάνω πως η υποταγή δεν κερδίζεται αλλά επιβάλλεται, τα υπόλοιπα κατ' εμέ αποτελούν δικαιολογίες.

Σε μια textbook BDSM σχέση, (όπως το έθεσε σαν όρο ο DreamMaster σε άλλο νήμα) η παραπάνω πρόταση του MasterJp θα ήταν απόλυτα σωστή,

όμως

Φρονώ πως όσοι και όσες πιστεύουν στην ύπαρξη textbook στο BDSM βρίσκονται τόσο κοντά στην πραγματικότητα όσο κοντά ήταν οι απόψεις για την χρήση βίας μεταξύ του Χίτλερ και του Γκάντι.

Οσοι και όσες ψάχνουν "απεγνωσμένα" στο ίντερνετ και σε βιβλιογραφία να βρούν τα "ιερά κείμενα" που καταγράφουν τους "απόλυτους κανόνες" του BDSM σε ένα TextBook, αυτό που στην καλύτερη των περιπτώσεων θα καταφέρουν είναι να εξαγάγουν «γνώση» που βασίζεται στην τυχαιότητα και στην απροσδιοριστία.

Δεν υπάρχει καταγεγραμμένη στατιστική συμπερασματολογία, αποτέλεσμα επιστημονικής έρευνας που προήλθε από εξαγωγή των πληροφορίων από τα διαθέσιμα δεδομένα μελέτης μιας μεγάλης ομάδας πληθυσμού με χαρακτηριστικά BDSM και σωστή κατανομή του δείγματος βάση ηλικίας, μόρφωσης, κοινωνιών κλπ και άρα δεν υπάρχει Ευαγγέλιο (text book) του BDSM

Welcome to the real life

Ο κάθε άνθρωπος έχει τον δικό του χάρτη (ένα υποσυνείδητο κατάλογο χαρακτηριστικών που χτίζουμε από παιδιά καθώς μεγαλώνουμε και ενισχύουμε βάση λογικής, μόρφωσης, εμπειριών, κοινωνικών, πολιτικών και θρησκευτικών πεποιθήσεων κλπ) και άρα αντιλαμβάνεται και βιώνει με τον δικό του ΜΟΝΑΔΙΚΟ τρόπο το ΒDSM όπως και κάθε τι άλλο στη ζωή του.

Σε αυτό τον τομέα υπάρχει μόνο ο παρακάτω κανόνας: Δεν υπάρχει κανόνας.

Τώρα όσο αφορά το θέμα που πραγματεύεται το νήμα, θα προσθέσω στις ενδιαφέρουσες απόψεις που έχουν καταγραφεί, το πώς το βλέπω από τη σκοπιά μου.

Kατά την γνώμη μου η αγάπη με την υποταγή είναι δύο απολύτως ανεξάρτητες έννοιες.

Η υποταγή για όσες την αισθάνονται, για όσες συμπληρώνονται ή ολοκληρώνονται μέσα από αυτή στη σχέση τους, είναι κάτι περισσότερο από εσωτερική ανάγκη και φυσικά δεν είναι ένα επιπλέον παιχνίδι που διανθίζει την ερωτική λίμπιντο (!) ούτε μια παρορμητική αντίδραση της σεξουαλικότητας τους (!)
Είναι μια βιολογική ορμή. Προέρχεται από την κινητήρια δύναμη του νου, το τμήμα του νου που θέλει, που λαχταρά… και είναι δυνατότερη από τη σεξουαλική ορμή. Θα το περιέγραφα σαν μια "ανυπόφορη φαγούρα" όταν είναι ανεκπλήρωτη.

Τι είναι το να αγαπάς είπε ο Σαίξπηρ, αλλά αν δεχτούμε ότι ορίζουμε σχεδόν όλοι μας, την αγάπη με τον ίδιο πάνω κάτω τρόπο, ναι μεν η αγάπη μπορεί να δώσει σε πολλές περιπτώσεις ζευγαριών περισσότερο χρώμα σε μια D/s σχέση, αλλά σε άλλες μπορεί να ενισχύει ή να γεννά την αμφιβολία στο αν υπάρχει υποταγή στον Κ ή έχει καταλήξει υποταγή στην αγάπη προς αυτόν.

Σε μια σχέση D/s τα μόνιμα και βασικά στοιχεία της είναι η Κυριαρχία και η υποταγή και αυτό κατά τη γνώμη μου από τη μία πρέπει να είναι απόλυτα ξεκάθαρο, αναμφισβήτητο και αδιαπραγμάτευτο και από την άλλη ασύνδετο με κάθε άλλου είδους συναισθήματα που γεννούνται μέσα σε μια ερωτική σχέση εντός των πλαισίων που ορίζει το ζευγάρι βάση των αναγκών και των προτιμήσεων του.

Τι οδηγεί λοιπόν μια υ να υποταχθεί σε έναν συγκεκριμένο K αν όχι η αγάπη θα ρωτήσουν κάποιοι-ες.

Πολλοί διαφορετικοί λόγοι που ποικίλουν για την κάθε μια

O θαυμασμός, το πάθος, η επιθυμία, η πνευματική ανωτερότητα, η οικονομική υπεροχή, η κοινωνική θέση, ο σεβασμός που αποπνέει, η δύναμη που βγάζει, η μόρφωση που έχει, ο συντονισμός, η απόσταση, το μυστήριο που προκαλεί, ο τρόπος που μιλάει, που κινείται, που ντύνεται, το φέρσιμο του, η εμφάνιση του, το σωματότυπο του, η μελλοντική προοπτική…

Κάποια ή πολλά από τα παραπάνω αλλά και άλλα. (Για καμία δεν είναι ποτέ τα ίδια ή όμοια σε προτεραιότητα).

Στα παραπάνω θα προσθέσω τα θεμελιώδη κατά την άποψη μου
1. Ικανότητα προσέγγισης της υ από τον Κ που έχει όχι μόνο την πρόθεση αλλά και την ικανότητα να την κερδίσει-κατακτήσει-επιβληθεί. Το μισό δεν μπορεί να αντισταθεί σε αυτό που το κάνει ολόκληρο.
2. Εμπιστοσύνη
3. Συμβατότητα

Υπάρχουν βέβαια και άλλες περιπτώσεις

Α. Οι υ που έχουν την ανάγκη της υποταγής από μόνη της. Εδώ αναζητείται απλά αυτός που δηλώνει Κ και οι υ ακολουθούν τυφλά, "απολαμβάνοντας" μια φαινομενική και ουτοπική κάλυψη της στέρησης τους, ανήμπορες να συνειδητοποιήσουν και να έχουν επίγνωση των πραγματικών τους αναγκών.
Συνήθως σε αυτές οι γυναίκες τα επίπεδα σεροτονίνης τους ανεβαίνουν καταστέλλοντας το κύκλωμα ντοπαμίνης. Στην πτώση της ντοπαμίνης τους οφείλεται και η μειωμένη διάθεση τους για σεξ.

Β. Οι υ που έχουν μπερδέψει την υποταγή με τον έρωτα. Είναι αυτές που πιστεύουν πως ο έρωτας και η υποταγή δεν είναι δύο διαφορετικά ζητήματα που μπορούν να συνδεθούν και να συνυπάρξουν, αλλά είναι a priori αλληλένδετα. Είναι αυτές που δεν επιθυμούν, εύχονται, λαχταρούν την μονογαμικότητα αλλά την απαιτούν (!)

Βέβαια επανερχόμενος στο θέμα του νήματος οι υ νιώθουν έντονο πόθο, όχι μόνο σεξουαλικά αλλά και συναισθηματικά για τον Κ τους. Αυτό συχνά οδηγεί τις υ να ερωτευτούν το K τους και σε ένα μάκρος χρόνου να τον αγαπήσουν. Αλλά αυτό ΔΕΝ πρέπει να συνδέεται με το D/s

Yπάρχουν επιστημονικά ερευνητικά δεδομένα που μας λένε πως το σεξ αυξάνει την ντοπαμίνη και η ντοπαμίνη συνδέεται με την ρομαντική αγάπη. Ετσι μπορούμε να ερωτευτούμε κάποιον με τον οποίο κάναμε σεξ. Με τον αργασμό έχουμε μια αύξηση της οξυτοκίνης και της βασοπρεσίνης και αυτά συνδέονται με την πρoσκόλληση.
Γι’ αυτό αισθανόμαστε αυτό το αίσθημα της "κοσμικής ένωσης" με κάποιον αφού κάναμε σεξ μαζί του.

Σε μια σχέση D/s όταν η υ ερωτεύεται φεύγει από τη σφαίρα της λογικής και συνήθως απομακρύνεται από την εγκεφαλική διεργασία που απαιτείται. Μπορεί να κάνει ένα μακρύ κατάλογο για το τι δεν της αρέσει στον Κ της, αλλά στη συνέχεια τα ξεχνάει όλα και συνεχίζει. Ετσι δεν είναι σε θέση να ξεχωρίζει αν η εξάρτηση που νιώθει προς τον Κ της και άρα και η υποταγή της είναι αληθινή και ουσιαστική. Αντίθετα ο Κ είναι πάντα στη θέση να μπορεί να διαχειριστεί σωστά την εξέλιξη της σχέσης ανεξάρτητα από τη συναισθηματική εμπλοκή του.

(Δώστε σε ένα Κ, την άνευ όρων υποταγή χωρίς εξέλιξη και θα δείτε την πλάτη του καθώς θα φεύγει).

Εξω από το D/s σε μια γυναίκα (όπως και σε έναν άντρα), η επιθυμία για σεξ, η ρομαντική αγάπη και η προσκόλληση δεν είναι πάντα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Μπορεί να υπάρξει μια βαθιά προσκόλληση σε ένα μόνιμο σύντροφο, ενώ ταυτόχρονα αισθάνεται έντονη ρομαντική αγάπη για κάποιον άλλον, ενώ αισθάνεται σεξουαλική παρόρμηση για ανθρώπους που δεν σχετίζονται με τους προηγούμενους. Εν συντομία μπορεί να αγαπήσει περισσότερους από έναν άνθρωπο ταυτόχρονα.

Σε μια σχέση D/s πιστεύω πως για την υ δεν μπορεί να υπάρξει κανένας άλλος που να υπερκερνά τον Κ της στους τομείς της σχέσης. Αυτό δεν σχετίζεται με το αν τον αγαπά και πόσο ή όχι, αλλά κυρίως και πρωτίστως στο αν έχει υποταχθεί και πόσο ή όχι.

(Μερικά από τα στοιχεία που παραθέτω είναι αποτέλεσμα ερευνών της επιστημονικής ομάδας της καθηγήτριας ανθρωπολογίας και ερευνήτριας Ελεν Φίσερ)