Δημοσιευμένο στο greekbdsmcommunity από τον Seduction, στις 31/08/2007
To πρωτόκολλο άραγε, ορίζεται, οριοθετείται η αυτοπροσδιορίζεται σύμφωνα με το ταξίδι της κάθε σχέσης?
Ναι έχει ίσως την πλάκα του για ορισμένους, την σημασία του για άλλους, ας πούμε ο πληθυντικός ή η στάση σώματος, αλλά μπορεί να αποτελεί αυτό ή το άλλο ένα γενικό πρωτόκολλο?
Χρειάζεται μήπως ο πληθυντικός για να είναι απόλυτα ξεκάθαροι οι ρόλοι? Μπορούν να μπουν σε διαπραγμάτευση οι σχέσεις κυρίαρχου και υποτακτικής? Αλοίμονο αν οι ρόλοι δεν είναι απόλυτα ξεκάθαροι και αδιαπραγμάτευτοι! Οποια συνομιλία και όποια πράξη χάνει το χρώμα της και το ύφος της και τελικά την ουσία της αν δεν είναι γέννεση μυαλού. Αν δεν αποτελεί ξεκάθαρη επιλογή σκέψης. Και το μυαλό που απλά δέχεται ένα πρωτόκολλο ως προκαθορισμένη πρακτική σε μια τέτοιου είδους σχέσης, δεν έχει να δώσει τίποτα το ζωντανό. Το μυαλό κυριαρχείται φίλοι και φίλες μου και τότε μόνο υπάρχει επικοινωνία ζωτικής σημασίας. Στην κάθε σχέση για να υπάρχει γεύση του ζητούμενου και από τους δύο που να πλησιάζει την πληρότητα, και όχι απλά η ηδονή μέσα από ένα παιχνίδι, ο Κυρίαρχος θέτει (και όχι ακολουθεί κάτι κοινότυπο) το πρωτόκολλο κατά περίπτωση χωρίς φανφάρες και χωρίς τυμπανοκρουσίες.
Χάνουν το νόημα όσοι και όσες στέκονται και μένουν στο φαίνεσθαι. Η κυριαρχία για τον Κυρίαρχο δεν είναι (προσωπική μου γνώμη ΔΕΝ πρέπει να είναι) η ικανοποίηση απλά του εγώ του μέσα από κάθε άκουσμα του "Κύριε" ή του "αχ" ή την θέαση ενός γονατίσματος ή ενός πληγωμένου κορμιού. Ειδικά όταν αυτά τα ακούσματα και αυτές οι εικόνες, είναι η ακολουθία ενός παροχυμένου και σηνηθισμένου πρωτόκολλου που διάβασαν κάπου!
Δεν είναι θέσφατο, oύτε απόλυτο το πρωτόκολλο στο bdsm και επιτέλους ας μην μένουμε σε αποτυχημένους ανθρώπους που απέτυχαν να γίνουν αστυνομικοί ή στρατιωτικοί και βρήκαν την "λύτρωση" με το να το παίζουν "κυρίαρχοι", αλλά στην πραγματικότητα είναι φοβισμένα και κομπλεξαρισμένα ανθρωπάκια. Φαντάζομαι ότι αρκετές τέτοιες εμπειρίες θα έχουν να καταθέσουν οι φίλες slave που συμμετέχουν.
Πρωτόκολλο το Κύριε? Το σκυμένο κεφάλι?
Για μένα το να με αποκαλέσει κάποια Κύριε δεν παίζει κανέναν ουσιαστικό ρόλο. Το ζητούμενο είναι και το δύσκολο. Να κάνω κάποια να νιώσει το "Κυριε ΜΟΥ". Δεν μου λέει κάτι το να έχω κάποια με κατεβασμένο το βλέμμα. Μου λέει πολλά να με κοιτάξει και να με δω μέσα της.
Ναι έχει ίσως την πλάκα του για ορισμένους, την σημασία του για άλλους, ας πούμε ο πληθυντικός ή η στάση σώματος, αλλά μπορεί να αποτελεί αυτό ή το άλλο ένα γενικό πρωτόκολλο?
Χρειάζεται μήπως ο πληθυντικός για να είναι απόλυτα ξεκάθαροι οι ρόλοι? Μπορούν να μπουν σε διαπραγμάτευση οι σχέσεις κυρίαρχου και υποτακτικής? Αλοίμονο αν οι ρόλοι δεν είναι απόλυτα ξεκάθαροι και αδιαπραγμάτευτοι! Οποια συνομιλία και όποια πράξη χάνει το χρώμα της και το ύφος της και τελικά την ουσία της αν δεν είναι γέννεση μυαλού. Αν δεν αποτελεί ξεκάθαρη επιλογή σκέψης. Και το μυαλό που απλά δέχεται ένα πρωτόκολλο ως προκαθορισμένη πρακτική σε μια τέτοιου είδους σχέσης, δεν έχει να δώσει τίποτα το ζωντανό. Το μυαλό κυριαρχείται φίλοι και φίλες μου και τότε μόνο υπάρχει επικοινωνία ζωτικής σημασίας. Στην κάθε σχέση για να υπάρχει γεύση του ζητούμενου και από τους δύο που να πλησιάζει την πληρότητα, και όχι απλά η ηδονή μέσα από ένα παιχνίδι, ο Κυρίαρχος θέτει (και όχι ακολουθεί κάτι κοινότυπο) το πρωτόκολλο κατά περίπτωση χωρίς φανφάρες και χωρίς τυμπανοκρουσίες.
Χάνουν το νόημα όσοι και όσες στέκονται και μένουν στο φαίνεσθαι. Η κυριαρχία για τον Κυρίαρχο δεν είναι (προσωπική μου γνώμη ΔΕΝ πρέπει να είναι) η ικανοποίηση απλά του εγώ του μέσα από κάθε άκουσμα του "Κύριε" ή του "αχ" ή την θέαση ενός γονατίσματος ή ενός πληγωμένου κορμιού. Ειδικά όταν αυτά τα ακούσματα και αυτές οι εικόνες, είναι η ακολουθία ενός παροχυμένου και σηνηθισμένου πρωτόκολλου που διάβασαν κάπου!
Δεν είναι θέσφατο, oύτε απόλυτο το πρωτόκολλο στο bdsm και επιτέλους ας μην μένουμε σε αποτυχημένους ανθρώπους που απέτυχαν να γίνουν αστυνομικοί ή στρατιωτικοί και βρήκαν την "λύτρωση" με το να το παίζουν "κυρίαρχοι", αλλά στην πραγματικότητα είναι φοβισμένα και κομπλεξαρισμένα ανθρωπάκια. Φαντάζομαι ότι αρκετές τέτοιες εμπειρίες θα έχουν να καταθέσουν οι φίλες slave που συμμετέχουν.
Πρωτόκολλο το Κύριε? Το σκυμένο κεφάλι?
Για μένα το να με αποκαλέσει κάποια Κύριε δεν παίζει κανέναν ουσιαστικό ρόλο. Το ζητούμενο είναι και το δύσκολο. Να κάνω κάποια να νιώσει το "Κυριε ΜΟΥ". Δεν μου λέει κάτι το να έχω κάποια με κατεβασμένο το βλέμμα. Μου λέει πολλά να με κοιτάξει και να με δω μέσα της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου